تأثیر تمرکز توجه با استفاده از دستورالعمل های کلامی بر تندی ورزشکاران ماهر

هدف از پژوهش حاضر، مقایسۀ اثر دستور­العمل­های مختلف توجهی بر اجرای تندی فوتسالیست­های ماهر می­باشد. شرکت­کنندگان در ­این پژوهش،­ 12 فوتسالیست ماهر (با میانگین سنی 56/1± 91/23 سال) بودند که از لیگ دستۀ یک استان قم به روش نمونه­گیری در­دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از آزمون تندی 20 و 40 یارد استفاده شد و از شرکت­کنندگان خواسته شد که سه آزمون را تحت سه شرایط آموزشی تمرکز توجهی (توجه درونی، توجه بیرونی و شرایط بدون توجه) انجام دهند. علاوه­براین، به­منظور تحلیل داده­ها از آزمون تحلیل واریانس (آنوا) با اندازه­های تکراری استفاده شد. یافته­ها نشان می­دهد که نوع دستورالعمل توجهی، اثر معناداری بر سرعت اجرای آزمون دارد و این اثر در دو نوع آزمون متفاوت است (p<0.05). ­­نتایج ­آزمون تعقیبی نیز بیانگر این است که در آزمون 20 یارد، افراد در شرایط بدون توجه، عملکرد بهتری ­نسبت به شرایط تمرکز بیرونی دارند. در آزمون 40 یارد نیز شرکت­کنندگان در شرایط توجه بیرونی، عملکرد بهتری را نسبت به شرایط توجه درونی و شرایط بدون توجه نشان داد­ند. به­طورکلی، یافته­های این پژوهش بیان می­کند که مسافت دویدن، تأثیر به­سزایی در اثرگذاری کانون توجه ورزشکاران ماهر دارد.